| نظر بدهید

 

وقتی کبوتری شروع به معاشرت با کلاغها می کند

 پرهایش سفید می ماند

ولی قلبش سیاه میشود

 

| نظر بدهید

پادشاهی در یک شب سرد زمستان از قصر خارج شد. هنگام بازگشت سرباز پیری را دید که با لباسی اندک در سرما نگهبانی می داد. از او پرسید : آیا سردت نیست؟ نگهبان پیر گفت : چرا ولی لباس گرم ندارم و مجبورم تحمل کنم. پادشاه گفت : من الان داخل قصر می روم و می گویم یکی از لباس های گرم مرا را برایت بیاورند. نگهبان ذوق زده شد و از پادشاه تشکر کرد. اما پادشاه به محض ورود به داخل قصر وعده اش را فراموش کرد. صبح روز بعد جسد سرمازده پیرمرد را در حوالی قصر پیدا کردند، در حالی که در کنارش با خطی ناخوانا نوشته بود : ای پادشاه من هر شب با همین لباس کم سرما را تحمل می کردم اما وعده لباس گرم تو مرا از پای درآورد…..

| نظر بدهید

آرتوراش  قهرمان افسانه ای تنیس هنگامی که تحت عمل جراحی قلب قرار گرفت، با تزریق خون آلوده، به بیماری ایدز مبتلا شد طرفداران آرتور از سر تا سر جهان نامه هایی محبت آمیز برایش فرستادند

.

یکی از دوستداران وی در نامه خویش نوشته بود: “چرا خدا تو را برای ابتلا به چنین بیماری خطرناکی انتخاب کرده؟”

آرتور اش، در پاسخ این نامه چنین نوشت

:

در سر تا سر دنیا بیش از پنجاه میلیون کودک به انجام بازی تنیس علاقه مند شده و شروع به آموزش می کنند

.

حدود پنج میلیون از آن ها بازی را به خوبی فرا می گیرند

.

از آن میان قریب پانصد هزار نفر تنیس حرفه ای را می آموزند

و شاید پنجاه هزار نفر در مسابقات شرکت می کنند

پنج هزار نفر به مسابقات تخصصی تر راه می یابند

.

پنجاه نفر اجازه شرکت در مسابقات بین المللی ویمبلدون را می یابند

.

چهار نفر به مسابقات نیمه نهایی راه می یابند

.

و دو نفر به مسابقات نهایی

.

وقتی که من جام جهانی تنیس را در دست هایم می فشردم هرگز نپرسیدم که “خدایا چرا من؟

”

و امروز وقتی که درد می کشم، باز هم اجازه ندارم که از خدا بپرسم :”چرا من؟

| نظر بدهید

آنچه دلم خواست نه آن شد. آنچه خداخواست همان شد.

 

ازتوحرکت. ازخدا برکت

 

صلاح کار کجا ومن خراب کجا

ببین تفاوت ره کزکجاست تا به کجا

 

سلسله ی موی دوست.حلقه ی دام بلاست

هرکه دراین حلقه نیست فارغ ازاین ماجراست

 

 

 

| نظر

شرکت در مراسم ختم یکی از خویشاوندان و به همراه آن تماشای یکی از سریال های تی وی (که در آن پیرزنی می میرد و اطرافیان او به سختی و همراه با ناراحتی زیاد به خاطر مرگ او می گریند) مرا به سختی به فکر فرو می برد که این همه گریه و زاری بعد مرگ فردی چه معنایی می تواند داشته باشد؟ گریه و مویه تنها به خاطر وابستگی به آن فرد؟؟ (یعنی فقط به خاطر خودمان و وابستگی خودمان گریه می کنیم ؟)

پدری که 92 سال عمر کرده است و یا مادربزرگی که مرگ برای او به معنای آرامش است و حیات برای او یعنی سختی و درد، پس گریه ما برای چه می باشد برای وابستگی خودمان و یا عزیز بودن آن فرد؟؟

گویی ما عادت کرده ایم که وقتی عزیزی می میرد گریه و زاری کنیم و برای از دست رفتن او حسرت و دریغ بخوریم که ای کاش بود و بیشتر به او محبت می کردیم.. بیشتر دوستش می داشتیم..بیشتر به او توجه می کردیم..و حال با گریه برای نبود او وجدان ناآراممان را آسوده می کنیم که ای عزیزی که از دست رفته ای ما ترا خیلی دوست می داشتیم و .....قس الی هذا

---

ایرانی هستیم و عادت داریم وقتی کسی می میرد و به رحمت خدا می رود سیاه بپوشیم..برخلاف آنچه در دینمان یاد گرفته ایم که مرگ برای مومن آرامش و حیات ابدی است..ایرانی هستیم و وقتی کسی می میرد برای او آنقدر گریه می کنیم که ناراحتی اعصاب و روان می گیریم... ایرانی هستیم که دیگرانی را که مرگ عزیزان خود را با آرامش بیشتری می پذیرند و گریه و مویه نمی کنند را در فشار می گذاریم تا آنان هم در چنین شرایطی تظاهر کنند و جلوی ما اشک بریزند تا مبادا به آن ها انگ بی محبت بودن خورده شود..ایرانی هستیم و ...

| نظر بدهید

ترس از مار (Ophidiophobia)

ترس از خزندگان عجیب (Entomophobia)

ترس از مکان (Agoraphobia)

ترس از دیگران (Xenophobia)

ترس از بلندی(Acrophobia)

ترس از تاریکی (Lygophobia)

ترس از صائقه (Astraphobia)

ترس از پرواز (Aviophobia)

ترس از سگ (Cynophobia)

ترس از دندانپزشک (Odontophobia)