عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ ع قَالَ: أَیُّمَا مُؤْمِنٍ دَمَعَتْ عَیْنَاهُ لِقَتْلِ الْحُسَیْنِ ع دَمْعَهً حَتَّى تَسِیلَ عَلَى خَدِّهِ بَوَّأَهُ اللَّهُ بِهَا غُرَفاً فِی الْجَنَّهِ یَسْکُنُهَا أَحْقَاباً.

امام باقر علیه السّلام فرمودند: هر مؤمنى که بخاطر شهادت حضرت حسین علیه السّلام چشمانش اشک ریخته بطورى که اشکها بر گونه‏ هایش جارى گردد خداوند منّان در بهشت غرفه‏ هائى به او عنایت فرماید که وى براى روزگارها در آن سُکونت کند .

عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: مَنْ ذُکِرْنَا عِنْدَهُ فَفَاضَتْ عَیْنَاهُ حَرَّمَ اللَّهُ وَجْهَهُ عَلَى النَّارِ.

حضرت صادق علیه السّلام فرمودند : کسى که (مصیبت) ما را نزد او یاد کنند پس از چشمانش اشک بیاید ، خداوند متعال صورتش را بر آتش (جهنم) حرام مى‏ نماید.

منبع : کامل الزیارات ، ترجمه ذهنى تهرانى ، ص336

?